Yarým kalmak , hiç baþlayamamaksa, üzülmek de bir düðüm. Ayný hataya düþmekten korkmadýðým bir yanýlgým. Bile bile ladesimdin. Dövünmenin yararý, alýnan dersin bizi iyice paylamasýyla mümkün. Senden söz alamayan son sesi açýklarýna taþýyamadý gemi. Akýntý üstünde kalmayý baþardýn, yokluðum varlýðýna beyaz bayrak çekmiþti. Gücüm yerindeydi dayandým. Olur ya, hayat bu akýþýna býrakmalý bazen, zamanýn sandalýna koyup bir tutam umudu. Kesin olmayan yenilgi yoktur. Gittin. Haberim olmadý ve bitti. Bu yüzden acýný da hatýraný da bir gün dönecekmiþsin gibi dondurdum. Þayet gün gelir de unutabilirsem eðer seni. Bu, senin beni deðil artýk, benim kendimi nasýl kandýrdýðýmla ilgili...
Sosyal Medyada Paylaşın:
NumanErkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.