Yük Treni
Yolcusunu bekleyen Ýki göz ve bir arpacý kumrusu
Akýlla çizilen yollarýn yine kesiþmediði noktalarýnda.
Düþünmek benim iþim,esigimde serzeniþ çukuru
Bazen altlardayým böyle bazen iþe yaramaz haltlarda.
Varsýn konuþarak anlaþsýn insanlar,
Gözlerin deðmediði bütün sözcükler yavan.
Tek göz odamýn penceresinden görüyorum ben umudu
Sizin hiç posta güvercinleriyle dostluðunuz oldu mu?
Gayesini bulmuþ insanýn býkkýnlýðýna tercih ederim beklemeyi
Ýsterdim, kim doyuma ulaþabilmiþ deyip sizi kandýrabilmeyi.
Adýný koyamadýðýn kederin çözümü de bir o kadar anonim.
Ben yitik baharý seçmiþim ki kalemime düþtü cemre.
Bir de korunaklýyým ki sovmemden korkar aymazýn her türlüsü.
Ýki ayak sesim var ait bildiðim, biri onun diðeri doktorun.
Sol tarafýmda biraz baský, yük treni gibiyim olduðum yerde.
Vakit ilerlese de, yaþam bir kýþ saati ya yarým geçiyor ya da kalýyor geride…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.