Yaygýn bir inanýþtýr, kulaða düþmeye görsün. Doðruluðu, yanlýþlýðý ulaþabildiði zihin kadar. Kimseye bir þeyleri anlatmayý geç, gün olur ihtiyaç olmaktan da çýkar paylaþmak. Bilirsin çünkü hiçbir inanýþ senin tutkuna baðlýlýðýný taþýyamaz, aldýramaz. Nedamet duymaksýzýn omzumuzdaki bir bir indirmeye baþladýkça bir dönme dolabýn içinde olduðumuzu ya da deðirmene su gibi yeni eklentileri üstümüze aldýðýmýzý anlýyorum. Özlem neye yok ki... En çok da aðlayabilecek kadar derdi garip bir cisim gibi algýladýðým zamanlara. Ýç içe sorunlarýn geçmeden, yirmi dört saatin de bana yetebileceði inancýma. Çocuklarýn yüzündeki masum gülücüðü kýskanan ahlaksýz beyinlerin olmadýðý,duygularýn anlýk deðiþmediði, güç savaþýna dönüþmediði yýllara. Evet, duygularýmýn bilir kiþisiyim. Ama baþkasý bilsin istemiyorum. Bu haysiyetsiz savaþlarýn içinde insan önce kendini kaybediyor.
Sosyal Medyada Paylaşın:
NumanErkurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.