güneþ sürdüm yüzüme umutlar yaptým çýkýlmaz sokaklardan geçilmez yazýsýný çýkardým arkadaki kentin duvarýndan geçilsin istedim yalýn ayak bile ülkemin her yanýna
yalnýz kendini býrakýp baþka insanlara da yol açan kiþilerin yüreðiyle yürüdüm hep dar merdivenleri çýkmak telaþýyla döküldü eteðimdeki ilerle taþlarý hedefe odaklandý bakýþým
yüzü hep güneþli çocuklarýn rüyasýna kattým hýçkýrýklarý yamalý olsun idi varsýn giysilerim su akan çeþmeye odaklandý beni yöneten ilkeler suya aktým
sen baþlattýn belkide yüzüme ayna tutarak gözünü kýrpmadan güneþe bakmayý aldýrmadan eski ayakkabý ile küflü gidiþlere dur dedin dur bu yolun sonunda kaldýr, güneþin perdesini!..
13. 10. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.