bakýþýmýn þiir çizgisinde seni öteler gözlerim içimde dünyayý saran aman çoðaltýr eksilen insaný tepeye kadar yükselir yaktýðým ateþin dumaný daðýlsýn isterim her eve közler
elimden gelen bu deyip kenara çekilmeyen insanlar esintileri her mevsim çiçek açtýran çiçeðe konmadan geçemez arý güne imzasýný atanlar takýlanlar güç engeline en masum haklarý olan isteklerde bir sözle yerde sürüklenenler
ofun da bir zamaný vardýr kim bilir nasýl geçmesin ki kendi çemberinden insan bir avuç suda boðulacakken hava alacaðý pencereye muhtaç kýrmak isterken zincirlerini ayaðýndaki prangalarýn
aç gözlerini bak sabah olmak üzere elinden ç’alýnanlar göðe dikmiþ baþýný yeri süpürürken emekçi bakýþýn yukarýda büyüyen baþka ay baþka baþkalarýnýn çýkýþ kapýsý kimler yükselir kimlerin eteðinden
10. 10. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.