öyle aðýr ki ýþýðýmý kapatan perde sanki bütün dünyayý çekip almýþ ayak altýna kapkara bir bakýþ fýrlatýyor karanlýk uçlarýndan
neden bir türlü tekil olamýyorum on dört yaþýnda bir çocuk sürülüyor ölüme yanýtý bu olmalý gitgide yüzünü kapatacak kadýn’ým yanýtý bu olmalý. dinim lime lime edilmiþ yanýtý bu olmalý.
ha aklýma gelmiþken yaþamayý yazacaktým ölüm, börtü böcekle kalacaktý bir baþýna olmazsa saçýndan sürüyerek kaçýracaktým hayatý uyandýracaktým güneþli bir þarkýnýn koynunda
sofular sallanmayý býrakýp bir yerde yaþamaya üye yazýlacaktý boynunu doðrultacaktý sararan çiçek soracaktý: - geldik mi acaba yaþam duraðýna?
çok külfetli bir zulüm var insanlýðýn baþýnda örtünün aðýrlýðý demek ki bundan ayýn iki büklüm yürümesi mevsimlerin teklemesi sarhoþ gibi dünyanýn baþýnýn dönmesi. hâdi ordan! kurallarý yoksullara yapanlar eðersiz ata binmeyenler hâdi!
yaþamaya gidiyorum ben atýyorum üstümden bütün kalýn, kara örtülerinizi ç’alsanýz da cümle dünyalýklarýmý!..
04. 10. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.