Bir Sonbaharın Öyküsü
Bir an düþlemeli insan hayat denen sahneyi
Bir an dalýp gitmeli bir suyun azizliðinde
Sýr olup kaybolmalý sakin ve sessizce
Kifayetsiz sözcüklere býrakmalý bu sahnedeki yerini
Gözlerini kapatmalý içten içe düþünmeli
Hayatý ,insanlarý dahasý kendini
Bakmalý masum bir çocuðun içtenliðiyle
Belki de sýr olmalý coþkun bir denizin þiddetiyle
Dahasý anlamalý bir kalbin güzelliðini derinliklerine kadar
Kelimelere de hapsolmamalý
Çaresizce manasýzca konuþmanýn yersizliðini
Ani bir hayatýn savaþýna hazýr da olmalý
Belki belirsiz bir zamanda gelecek arsýz ölüme
Ya da yitirilecek bir sevgiliye
Direnecek de bu hain hayat denen sahneye
Kendi rolünü de seçebilmeli
Ani hislerine kaybolmamayý da
Ýnsanlarýn gerçek dýþý yüzlerine de kanmamayý
Kendi baþýna türkü söylemeyi de sevecek
Hayatta sadece o olduðunu güzelce hissedecek
Kuru bir sonbahar yapraðý gibi de vakti geldiðinde göçüp gideceðini de
Kendi varlýðýnýn da geçip geçici bir rüya olduðunu sessiz kalabalýða bile haykýrýrcasýna dillendirecek
Belki de solup gideceði bir yerinde olmadýðýný anlayacak
Bazen deyip iç çekecek kýþýn soðuðunun ayazýnda
Eski mazilerini gözden geçirecek
Bir bir uykunda bile sahnelenecek dile gelecek kaybettikleri
Belki ilk aþkýný gömdüðü yüreðini anýmsayacak
Belki de ilk defa bir insan için ölüm karþýsýndaki çaresizliðini
Dalýp dalýp bakacak arsýz zaman denen celladýn zulmüne
Yüzünde bedeninde býraktýðý izlerine
Dermansýz yaralarýna gönül yaralarýna çaresizce
Belki de hayatýn sonuna yavaþ yavaþ nasýl geldiðini anlayacak
Giden zamanýn aslýnda onu da her an her saniye götürdüðünü hissedecek
Karanlýk bir odanýn boþ eþyalarýyla döþenmiþ köþesinde
Bir sigarasýndan derin bir nefes daha çekecek yaþlanmýþ çehresiyle
Ýçin için çürütecek bedenini her nefes
Ruhu daha da titreyecek her an
Solgun renkli bir orman karanlýðýnda kaybolup gidecek bir gün
Kimse de bilmeyecek þu gafil hayattan göçtüðünü
Neden hayatýný çürüttüðünü bilemeyecek o sevgili
Hatta onun isminin okunduðu cenaze evinden bile hatýrlamayacak
Belki de yavaþ yavaþ anýmsayacak bu kimdi ,neydi diye
Fakat her þey için de çok geç olacak
Bir kabir kazýlacak þehrin ücra köþesinde
Bir beden daha gömülecek nerde nasýl yaþadýðý bilinmeden
Hatýralarda bile kalmayacak yaþadýklarý hatta yaþattýklarý
Ufak bir çocuk gelip de aðlayacak kabri baþýnda
Bir tek o anlayacak topraða gömülen bedenin aziz hatýralarýný
Bir ara gülümseyecek sanki o ruhun onunla bir olduðunu bilerek
Yanaðýnýn okþandýðýný hissedecek belki de
Gün olup hayat onu da alacak esaretine
Ama göçüp giden bu canýn deðerini kimse bilemeyecekte
Yaðan yaðmur gibi süzülecek yaþlar gözden sebepsizce
Ama her þey için çok çok geç olacak....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.