Beni Tanıyan Yok Bu Şehirde
Bir sessizliktir için için saran
Kaybolmuþ bir çift ruha dokunmaya çalýþan eski bir kalp gibi
Sessiz ama derinden ve de amansýzca
Eski bir mazi yokuþundan çýkmaz sokaklara dair anlatýlýrcasýna dilden dile
Aniden kasýp kavuran bir sonbahar yaðmurlarý kadar sessiz ve derinden
Ölüm kadar ansýz ve derin bir matemli
Beni tanýmayan yok buralarda
Eski þarkýlarýn mazilerle süslü nakaratlarýndan çýkýp gelme bir nefes de
Beni tanýmayan yok buralarda
Savaþa hazýrlanýr gibi ayrýlýðý bekleyen tek taraflý bir aþk da
Ruhlarda yankýlanan kelimeler yýðýnýnýn derin yankýlarýnda
Uçuþup duran matem rüzgarlarýnýn arsýz toza bulanmýþ çocuklarýnda
Beni tanýmayan yok buralarda
Hayat kavgasýyla denizden ekmek tutan yaþlý bir denizcide
Suskun elinde eski oyma bebeðiyle hayat bulan ufacýk bir kýzda
Solmaya baþlayan sönük maziler ormanýndan geçenlerde
Þafaða direnen ölümün karanlýðý
Nefesi kesilmiþ bir ölü bedenindeki hastane odasýnda
Baþlarý eðik ruhlarý dargýn iki sevgilide
Beni tanýmayan yok buralarda
Sokaklarda kaybolmuþ sefil sokak çocuklarýnda
Elinde sepet hayat katarcasýna çalýþan bir simitçi de
Hayatýn mazilerini temizlercesine boðazý düðümlenmiþ bir çöpçüde
Çocukluðun masum yaralarýnda bir anne þefkatinde
Aniden çarpan iki kalbin imkansýz aþk ayrýmlarýnda
Yaþam denilen sahte serüvende
Beni tanýmayan yok buralarda
Aniden yaðan yaðmura gizlenirken
Yanýmdan geçen güzel bakýþlý yüzde
Ameliyat masamdaki anesteziyi bekleyen masum iki çift gözde
Aslýnda beni tanýyan yok bu þehirde….
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.