Cryonics

insanýn aðzýnda yýllanýrken barbarlýk
anladým,
ceninken vazgeçmeli doðmaktan
ne kötü,
metal bir uygarlýða gözünü açmak!


ölüme yolcuyken tenim
kim bilir kaç sayfadýr defterim
ey üzerime yorgan diye örttüðüm toprak
aradýðýn benim, ellerim çürümesin isterim
toprak dokundukça hodbin yaralarýma
yanýlgýlarýmý hatýrlarým
sözcük tutsan saçlarýma
þiir gibi bir þey olurum...

bana benzemiyorsun travmasýnda
haykýrdý çoðunluk mottosu
insan kalamama dürtüsü
fikirleri öldürememe korkusu
sizler, bizler, ötekiler
þehirli hayvanlar tarihsel sýzý
’ öteki’ görmeye ant içmiþler!


beni suçlayanlarýn
sizin üzerinizdeki tesirini biliyorum *


bir bilsen kaç nefes arasýyýz
son sözlerin söylenmesi
sekerat anýyýz
iflah olmaz ölüm baskýnýyýz
kaç taþýn karþýlýðý taif’teki dua
ve sýðýnarak örümcek aðýna
mücerred þeytanýmý takýyorum koluma
yine de yolcuyum
en dünyalýk halimle
tutunurum rahman’a
acýyla her sýnandýðýmda
acz ile varlýðým
rahim’in huzurunda...


haykýrdý
kendi bilincine kavuþamayan insan
’yok et onu!’ , ’bitir iþini!’
içimde beyaz adamýn kýzýlderili sezgisi
ötekiydi ilkellik, yok edilmeli
çizgi roman marifetiyle yok edildi
kýrýldý giþe rekorlarý
eþit var olma hakký
sentezini oluþturamadý insanda
nefretle iliþtirildi rakamlara...

öte karanlýklarda
unutulmuþ insanlar var
sildik onlarý bir bir varlýk sahamýzdan
olay bile sayýlmýyor þimdi
ben insan(!)
en fazla bu kadar eþref-i mahlûkat


fikirlerinize katýlmýyorum
ancak onlarý dile getirebilmeniz için
kellemi veririm **


ey gölgesine gizlendiðim
ölümü unutan kalbim
bilirim,
kendini hükümdar sayan yanlarýn var
aynanda büyük ölümsüzlük rüyasý:
ey ruh-i rahmani
ikra ikra / söyle bana
var mý benden daha ölümlüsü dünyada
söyle kim savmýþ sýrasýný
bundandýr yanýlgýlarýn küfre sapmasý...

kucaklamak en tehlikeli kýrýlganlýk
zor gelir nedense
umut renginde yaþamak
bundandýr belki
insan olduðumuzu inatla haykýrmak!


zaman, küflenmiþ damar
karanlýklarda teslim olmuþ giz
korku karýþýr çivilenecek tahtaya
ayakkabým býrakýldý mý kapýya
içine sýðmaz yaptýklarým
ölüyüm caným
çýplak ayakla gitmeye yeminliyim
can iþte
kýrýlýyor topraða düþünce
kime seslensem beyhude
ne olur koruyun beni
varlýðýma þahit sömürge organlar!




* Sokrates
** Voltaire
Sosyal Medyada Paylaşın: