sen gittin kir kýþ günü
baharda tutulacak yaslar býraktýn bana
yenik düþmüþ ardýç kuþu gibi
uçurumlarý öperken gözlerim
hangi kýrlangýç kuþu çamur taþýsa gözlerime
kuþ gülüþü olur bakýþlarým
her enlemde kaybolurum
bir ýklýð gibi ruhumu yeniden dokur hayat
yangýn bir kibrit çöpüne bakar
anýlar çürümeden pardýlarda
türküler hep duyulacaktýr sofalarda
eyvanlardan bakýp ufuklara
toprak ocaklardaki ateþi onarýp
bir ýrmak gibi
kayalýklardan vadilere döküle döküle
bütün coðrafyalarýný öpeyim gözlerinden
yüreðine þelale
kuþlara göç yolu, çocuklara masal çizeyim
kýnalarla kandýrýlmýþ saçlar gibi
güze öykünmüþ yapraklara býrakma beni
19.08.2020 / Antalya
Sýtký Özkaya