Hey pembe tomurcuk, Her derde var da tek ölüme yok derman, Yakýnda verilir elimize bizim de ferman. Geçti yaz, solup gitti güz, Önümüz kýþ. Bak þu berbat surat kýrýþ kýrýþ, Sarktý yanak, dudak, Sarktý gýdýk bir karýþ. Titretir beni bile, Bu soðuk ve donuk bakýþ…
Ama sen tasalanma! Takýlýp da hayata karamsar, Beyhude yanma. Sen umutsun tomurcuk, Taçlanacak sevgisin zinhar, Senin önün çiçekli bahar… Har vurup harman savurma ki ömrünü, Hep böyle mutluluk kok çocuk...
Her iþ gelir baþa, Gerek yok telaþa, Yarýn kýyamet kopacakmýþ gibi yaþa, Hayata kýymet kat… Açýk olsun daima algýn, Artsýn öz güven ve öz saygýn, Artsýn kat kat, Zamanla azalýr yanýlgýn… Ailene, milletine, Yaradan’a sadakat göster. Ve her canlýya þefkat… Unutma burasý etme bulma dünyasý, Ýster al, ister sat, Karþýlýðýný bulursun katbekat…
Necip Zeybek
Sosyal Medyada Paylaşın:
NecipZeybek Çöreotu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.