HER GÜN

Ne garip
Acýyý hissetmez oldu yüreðim
Uyuþtuðundan mý
Yoksa alýþtýðýndan mý bilemiyorum
Cinayetler iþleniyor hergün
Ben yalnýzca seyrediyorum
En üstün varlýk (!) bizdik hani
Neden
En aþaðýlýk iþler/yapar olduk
Utanýyorum
Arz’dan arþ’a gidilen bu yolda
Soruyorum
Niçin gönderilmiþti/bu kadar "rehber" acaba ?!..

Düþüyorum
Her doðru (!)nun peþine
Sonu ya uçurum
Ya karanlýða çýkýyor nedense
Ölüm (!) diyorum/ölüm !
Kaçýnýlmaz bir gerçekse
Bu kadar günahýn sebebi ne ?
Çýkamýyorum içinden
Ve çözemiyorum/bu nasýl bir bilmece ?!..

Ne kadar zor
Çocuklarýn aðlayýþýný seyretmek
Susmak
Çýðlýk çýðlýða iken duygular
Bu nasýl bir engel
Bu nasýl bir duvar
Aðla gözlerim þimdi, aðla
Hem de
Arz’dan/arþ’a kadar

Týrnaklarý sökülmüþ iyiliðin
Ve iblis
Nöbet tutar/her aklýn baþýnda
Yanlýþýn bataðýna saplanmýþ ruh
Bedenler/kýþ uykusunda
Nasýl bir prangadýr
Özgürlüðün ayaklarýnda
Cesaret sindirilmiþ
Sanki,
Bilinmez bir melekle/bilinmez vahiyler indirilmiþ
Neyin secdesi bu
Alýnlar bir türlü kalkmaz
Dünyayý saran ateþ
Beni yakar da
Neden kimseyi yakmaz

Ah (!) ömrüm
Boþuna geçip gitmiþsin
Elin deðmemiþ bir gözyaþýna
Belki de ellerimiz
Doðuþtan kelepçelenmiþ
Bir mühür cehaletten yana
Satýlmýþ bedenlere vurulur
Bulanýk akan sular
Kim bilir nerede
Ve ne zaman durulur

Uzak düþlerimin sokak aralarýnda
Çocuklar oynuyor
Çocuklar gülüyor
Ürperiyorum birden
Ve sonra bakýyorum
Birþeyler hep yanlýþ gidiyor
Susuyorum
Ýnsan (!) yaþýyor ama
Nedendir bilinmez
Ýnsanlýk (!)
Her gün
Her gün biraz daha ölüyor

Ýbrahim ÖNÜÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: