YALVARIŞ
Küf kokan mahzenlerde
Iþýða aþýk umut
Bir musalla taþýnda kalýyorsa helallik
Hangi vakti bekliyor, söyle o son ezanýn
Þu (!) hasreti sabýrla, kolay mý böyle çekmek
Ömrün ayak ucunda, sanki çok mu önemli
"Ýyi bilirdik" ya da "Bizden kötüydü" demek
( Bizi erenler bilsin )
Dumanýnda kasvet var, yine daðlarýmýn
Ýçimde derya olur, kývrým kývrým dereler
Kanýmda tutan buz, bilmem ne zaman erir
Ve ne zaman son bulur, aklýmdaki gel/gitler
Bir mumun ýþýðýnda titreyen hayallerin
Gölgesinde kalýyor, bekleyen tüm gerçekler
( Acýlarýmda tadýn var )
Avuçlarýmdan gelip, þimdi alsa bir melek
Götürse sahibine, bütün dualarýmý
Dese ki, Ya Rabbim (!)
Kulunun son duasý
Belki , son yalvarýþý
Gavur daðýndan çýkýp , varmýþ Tanrý daðýna
Tarifsiz bir sevdanýn, düþmüþ bak tuzaðýna
Medet dese Ya Rabbim
Artýk kuluma medet
Cehennemi beklemez, yanar küle dönerim
Çektiðim tüm acýlar, o an olur ibadet
( Bir tek sana eðildim, bir tek sana çaresiz )
Geri dönse o melek, kutsanmýþ bir müjdeyle
Ve gösterse o yarin, tebessümlü yüzünü
Eyvallah desem ben de, secdelere kapanýp
Ýþte o an küllerim, ayaða kalksa hemen
Ýsyan etse ateþe
Var (!) dese, sen derdine yan,
Ruhum inse çarmýhtan, ve güneþe yürüse
Mahzenlerde nem tutan, umut aþka kavuþur
Helallik bizden olur, son bulur belki zulüm
Korkuyu yenerim ben
Þimdi sen titre ölüm
( Sebebimsin )
Ýbrahim ÖNÜÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.