Çok aðýr geliyor bu bekleyiþ bana Küsmeden, gücenmeden hiçbir umuda Ne var ne yok koyup, tahta bir bavula Ve bakmadan bir daha, asla ardýna Çekip gitmek lazým
Elvada deyip de düþüncelere Aydýnlanmayan güne Karanlýk gecelere Dalýp bir ýrmaðýn derinlerine Akýp gitmek lazým
Son defa su verip tüm çiçeklere Yer açýp ardýndan geleceklere Teþekkür edip de gülücüklere Toplayýp herþeyi olduðu yere Yakýp gitmek lazým
Bu sefer (!) Bu sefer halim daha bir baþka Herþey istenilen gibi, olsaydý keþke Sevdik (!) birde sevilseydik, dönerdi meþk’e Son bir tebessümle sevdaya aþk’a Bakýp gitmek lazým
Ýbrahim Önüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Önüç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.