BİLİYORUM
Biliyorum
Son yorgunu ben deðilim/sabrýn
Umut ve dua arasýndaki bekleyiþimin
Mecalsiz býrakarak ruhumu
Yarýna kaç var sorusuyla oyalayýp
Emeksiz bir sevdanýn kollarýnda
Bulamazdým kendimi
Öyle ya
Sevgi de, emek ister/deðil mi
Nasýl bir efsun
Ya da nasýl bir büyü ki bu
Gözlerinin derinliklerindeki saklý izleri gecenin
Aþkýn hangi doðrusuna götürür hayalleri
Bir duvaðýn parýltýlý tellerine baðlayýp da boynumu
Hangi umudun daraðacýna asar bedenimi
Ya da, hangi Ermiþ’ten destur isteyeceðim
Aþk için
Yanmak için
Ummak için
Ay’dan yana kýrgýnlýðýmý nasýl/getireyim dile
Bir mum ýþýðýna muhtaç etti diye beni
Ya yýldýzlar, onlara ne demeli
Ah koynunda uyuduðum rüyam
Sen de gidip
Baþ baþa býraktýn ya, benle/beni
Þimdi susuzluðumu gidermek için
Hangi uyku, gelip öpecek bu teni
Ey sabýr
Nasýl biriktirdin bu kadar bekleyiþi
Bin yýllardýr acý çeker yürekler
Söyle
Hangi daðýn gölgesine sakladýn güneþi
Bak (!) her gün batýmýnda
Bir savaþ daha kaybediyorum
Yok oluyorum
Dün gibi
Bir katre mutluluðun peþinde
Bir ömrü feda ettiren sabýr
Þimdi senin yaptýðýn da, marifet mi
Ýbrahim ÖNÜÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.