EY ŞİAR
Koyu karanlýðýn
En derin uykusunda
Gel (!) Diyen sesler böler geceyi
Hangi kýyýnýn dalgarý beni çaðýran
Bir ýþýk görürüm, uzaðýn da uzaðýnda
Gölgesi düþer/ay’a
Kan süzülür/al yanaðýndan !
" Biraz daha kaybet, sonra dertleþelim !"
Der gibi kader !
Nem kaldý ki kaybedecek
Ömrümü nadasa býraktým
Korkarým , filizlenmeyecek !
" Nefessiz kaldým sandým
Meðer sensiz kalmýþým !"
Demiþ þiar !
Nefessiz býtakma beni
Eðer, merak ettiyysen özlemeyi
Düþün !
Nereye býraktýn, gözlerinin rengini
Ya da, hangi bakýþlarda kaldý aklýn ?
Bir de, elini yüreðine koy ve dinle !
Neydi, en ücrasýnda sakladýðýn ?
Bir bilsem !
Hangi kýyýnýn dalgarý beni çaðýran !
Hep ayný uðultuyla gelir sesi
Her duyduðumda
Kesilir yüreðimin nefesi
Bozuldu bütün ezberlerim
Sanki
Derinlerindeki þehrin
Duvarlarýna yazýlmýþ/bütün þiirlerim
Ah (!) ne zor !
Batýk bir þehrin sokaklarýnda, seni aramak !
Kaybolmuþ yýllarýn
Muhasebesini tutuyorum !
Ne kaldý, elde/avuçta diye ?
Kulaklarýmda çýnlayan gülüþün
Yüreðime batan, bakýþýndan baþka !
Ve zamana küfrediyorum
En umursamazýný sana
En acýsýný bana verdiði aþkla !
Ey þiar !
" Nefessiz kaldým sandým
Meðer sensiz kalmýþým !"
Demiþsin ya ;
Haklýymýþýn !..
Ýbrahim ÖNÜÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.