BİR CUMA SABAHI (BENDEKİ SEN)

yine böyle bir þafak vaktiydi
yollarýn
beni sana götüreceðini bilmeden çýkmýþtým
güneþ yanýðý gözlerimde
uykularýmý aralamýþtým
çok sevdiðim bir kitabýn
arasýnda kalmýþtý/iþaret parmaðým
demek ki ayraç’ý
hayatýmýn tam ortasýna koymak için saklamýþým
bir Cuma sabahýydý
nur’unda huzur bulacaðýmý biliyordum
ama,seni bulacaðýmdan haberim yoktu
ne garip
her defasýnda binlerce soruya cevap aradýðým yolculuðum
suskundu
bu halimin/malumun tarifi olduðunu bilemedim
ne yalan söyleyeyim
nice sevgiler duydum
gördüm ve þahit oldum
ama "aþkýn" cevabýný bir türlü veremedim
çünkü ben
hiçbir þeyden bu kadar vazgeçmedim
kalemde mahir olan elim
kelam’da,sol yanýmý tutup/durmuþtu
bir sürü anlamsýz bakýþ arasýnda
gözlerinin derinliðinde/gözlerim kaybolmuþtu
söyler misin bana : o nasýl bir gülüþtü
umutla geçen her an
bu güne kadar beni hep,arkamdan hançerlemiþ meðer
o gün ve o yolculuk beni sana götürmeseydi eðer
yaþadýðým her an’da hakkým kalacaktý
ama þimdi
sadece sen’de aklým kaldý

usul usul teslim olmuþtum gülüþüne
yüreðimdeki heyecaný nasýl anlatabilirdim ki
zaten unutmuþtum kelimeleri
sahi
ben konuþurken,sesim hiç titremezdi
ne yaptýn bana böyle

ýssýz/sessiz ve karanlýk gecelerimin ýþýðý oldun
þimdi,her kayan yýldýzýn kuyruðuna/dileklerimi baðlýyorum
ve özlemenin/sevmek kadar güzel oluþuna aðlýyorum

küf kokan bir mahzenden çýkarmaya kýyamadýðým duygularýn
çürümüþlüðü var yüreðimde
bir sevda gülü diyorum
duvarlarýnda yeþerir belki de
"sen" kokan
her nefes alýþýmda/beni biraz daha yakan

bir yol sonrasý
Cuma duasý mýydýn
"Amin" dediðimde kabul edilen
bilmiyorum yoksa
sorularýmýn cevabý mýydý
yüreðimi ayaklarýna serdiren

"sabra mecal kalmadý "
derlerdi de inanmazdým
meðer ne zormuþ beklemek
sesini duymak
gülüþünü görmek ve ölmek

ölmek (!)
ah (!) ölmek yok mu "ölmek"
toprak diyorum (!) hani
o gün gelince, kabul etmesin beni
yüreðine gömsünler
kirpiklerin mezar taþým olsun
namazýmý sadece sen kýl e mi

kimseden alacaðým helalliðim yok çünkü
ben helal ettim/kalaný onlarýn olsun
sana gelince
bir dua olarak kalma
avuçlarýma düþ ne olur
attýðýn cehenneminde yanmak ýzdýrap vermiyor
ne ahým var/ne de eyvahým/sevda’dan yana
kime kalýr bu bekleyiþin yas’ý bilmem ama
yok oluþun sýzýsý var içimde
beklemek
özlemek
ve sevmek harman oldu bedenimde/savruluyorum
þimdi, hangi helalliðe yanayým
zaten ben yokluðunda
yeterince bedel ödüyorum

Ýbrahim ÖNÜÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: