Yokluğun Kusursuz Özne

artýk hiçbir yer güvenli deðil
geç kaldým kendime!
yüz çeviriyorum
yokluðunda yaratýlan her þeye!


güneþin sýcaklýðý ki Sen
bilmezler þimdi
yüreðimdir bedenimde buzlanan
yine de ne haldeyim biliyorum
biraz dudak diþlemesi
biraz da yokluðunla kutsanmýþ kül!


bir annenin fotoðrafýna sarýlmak
giydiði son elbiseyi koklamak
duvara yaslanýp
sonu gelmeyen gözyaþlarýyla konuþmak
gündüzden geceye bakýp
puslu ninniler mýrýldanmak...



annesiz zamanlarda
hiçbir þey bir baþka þeyin yerini almaz
yine de þimdi
yaptýðý konserveler kadar telaþlýyým
yeniden hatýrlanmaya

yokluðun varlýðýmla salýnýrken gecede
en sevdiðim ninniyi küstürdüm tek baþýma
gel tut elimi, tuz tadý bir baþka
en çok dokunurken acizdir insan
gözyaþýna!



Sana kurbandýr çocuk gülüþlerim
bu nasýl özenle sevmedir Allah’ým
damarýmýn içine
hüngür hüngür aðlayýnca kaným!



anlamsýzdýr çünkü her þey
hiçbir sevgi doldurmaz içinizdeki ýssýzlýðý
fayda etmez gözlerinizdeki usul þefkate
ölüm düþmandýr çocuk kalmanýza
beþiðinize sýðmazken siz!

ve büyümeniz asýlý kalmýþtýr
bitkisel bir uçurtmayla...

anne,
tuz tadýnda yansýr hayalin
son gülüþünü dikiþledim yanaklarýma!


O çekip gittiðinden beri
yani akýp giden zamana
teslim olduðundan beri
kendi çocuk tulumlarýmýzda
sessiz sedasýz boðulacaðýz
cami avlusuna býrakýlmýþ gibi...


yeni bir emziðe
yeni bir ninniye
bir aðlama haline
yürümeye baþlarken yere düþme felaketine
öksüzlüðe kendinizi hazýrlar gibi
yani çocuk yüreðinizi
dayanmak ve katlanmak için
bileylerken bir o kadar
yeniden canlanýr
yitirmeyi öðrenemeyen çocuk cüsseniz!


anlaþýlamayan bir dilin ritmik sesinde
duyuramadým sesimi
kýrýlan saatin bütün kumlarý yapýþtý dilime
ve affet anne
soramadým ölümün kirli ellerine
saçlarýnýn örgüsü açýlacak mý diye!

yalnýzca anne tebessümünün
bütün bir çocukluðu kaplayan anlamý
yok eder hayatýnýza verdiðiniz tüm anlamý
ve onun gülücüðü dýþýnda her þey
yaþam kadar önemsiz kalýr þimdi!



Sen gittiðinden beri
kokusuna vurulduðum yok!
gökyüzüne bakmýyorum artýk
rahmetini kesti
sýyýrdým çocuk tanrýlarýmý yeryüzünden
ateþte yaktým öðrettiðin masal kahramanlarý
boynuma doladýðýn atký da çok üþüyor
kýymýk gibi batmýþken ölüm yanaklarýma...

Sosyal Medyada Paylaşın: