MİSAKI MİLLİ CADDESİ
Misaký-Milli caddesi
Kadýköy
( barlar sokaðý )
Ve akþam olmuþtur yine Kadýköy’de
Kepenkler kapanýrken
Renkli ýþýklarý birer birer
Yanmaya baþlar mekanlarýn
Günün nafakasý olan, üç/beþ kuruþ
Her esnafýn cebindedir
Lakin
Bir zafiyet vardýr bazý nefislerde
Eðlenmek güzelde
O eski Ýstanbul meyhaneleri nerde
Þimdi loþ ýþýklar altýnda içilir rakýlar
Her ýþýðýn altýnda ayrý bir tuzak
Hem keyiften hem de sohbetten uzak
...
Kirli bir sakaldýr artýk kabadayýlýk
Mazide kalmýþtýr, o kaytan býyýk
...
Yüreðinde yoktur "gavat"ýn týrnak çakýsý
Bi bok zannettirir , ruhsatsýz tabancasý
...
Kurulmuþtur masa, mezeler çeþit çeþit
Adamlýk zaten yok (!) karaktersizlik eþit
...
Bir geyik muhabbeti, yüreklerde vesvese
Söylenecek çok þey var da, hadi neyse
...
Bir kahkaha duyulur camlý kapý önünde
"Hoþgeldin" der pezevenk, gecenin fahiþesine
...
Gözler süzer kadýný, alkol ise bahane
Bilinmez kadýnýn içindeki, nasýl bir Anne
...
Ne fark eder yýrtmaç, veya mini bir etek
Ýçin kan aðlarken, kolay mý öyle gülmek
...
Gülmek zorunda kadýn, öyle yeniyor ekmek
Kolay deðildir (!) bilir, bu hayata direnmek
...
Bir el uzanýr saçlarýna, içinden gelir kesmek
Þerefsizler bilir mi, kadýn ve anne ne demek
...
Her masada raconlar, çakma asýp/kesmeler
Sorsan kusursuz dürzü, adamlýktan bi-haber
...
Ve bir kadeh devrilir, gerilir birden ortam
Bilmiyorsan içmeyi, çek git evine be adam
...
Zor gelir bu kelime ses tonlarý yükselir
Ruhsatsýz tabancalar, hemen cesaret verir
...
Kahretsin (!) der kadýn,öküz çýktý bunlar da
Adam gibi birine, denk gelmedik bu bar’da
...
Masalar darmadaðýn, sýkýlmýþtýr yumruklar
Küfürler edilirken, birden bir silah patlar
...
Ah (! ) der, vuruldum ulan, kesik kesik nefesi
Geceyi bitirmiþtir, gündüz bir selâ sesi
Ýbrahim Önüç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.