-Þarký söyledin mi sen?
Þarký aþkýn sahibidir dedim.
Kalbimden çýkan sesi yükselttin
Parmak izi boynumda
Dolanýr heyecanlý duygular
Doðmamýþtý bundan önce
Göðsüme düþen ulak
Nefesi ve ezgisi
Söyle Nar aðacý
Kanatlanan þafak vakti
Papatyanýn beyaz tülü
Kudreti çok erdem
Mührü açar kýrmadan
Þefkatli ve yumuþak
Tutkulu ve örtüsüz
Saf ve masum yaným
Aðladýðý sevincidir
Göklerin konaðýnda
Utangaçtý sabahýn sisi
Güzelliðini örten
Avucuma býraktý güneþi
Iþýðýnda tohumlar serpilir
Ve o dedi ki:
Günaydýn aþk kokuþlum
Rüzgârlar aramýzda dans etti
dedim ki:
Sevince, sevgi sevgiye yeter.
Ümmühan YILDIZ
23’ HZRN’ 20