ÇİLİNGİR

Geride kalan günlerim hep üzüldüðümden ibaret.
Sen ona gittin ya geçen sene koptu kýyamet.
Þimdi artýk silüetsin. Diðer yüzünle konuþ zaten,
Unuttum seni artýk, sana sövmediðime dua et.

Farkettin mi çabuk atlattým, yaklaþýk altý ay kadar.
Kin ve nefret biriktirsem de içimde hep sen yatar.
Ulan koronadan daha tehlikelisin. Maske bile korumaz.
Benden sonra ölme sakýn. Mezarýna gelen olmaz.

Kalbim kilitliydi sevgiye, Unuttum ki sen çilingirsin.
Bir anlýk boþluðuma geldin dedim ki içeri girsin.
Her þey gitti, sofra kaldý. Ne yapsam bilemedim.
Bu þiire de sofraya da senin adýný verdim.

Sahte gülüþ, bir bakýþla yýktýn gurur kavramýný
Boþa tükettiðim duygular gerçek mi yoksa sanrý mý ?
Gözlerinden, ses tonundan mahrum kaldým aylardýr.
Benim kaybedecek tek þeyim artýk çýkmayan canýmdýr.

Erdem SÖNMEZ

Sosyal Medyada Paylaşın: