SUSTUM HAYAT
Sustum. Artýk konuþsam ne çare ?
Yüzüm hep gülüyor ama, içim kan aðlýyor be.
Yüreðim yangýn yeri,
Damlalar birikirken gözlerime,
Gülmek hiç kolay deðimiþ.
Geceler birer yorgan misali
Örtüyor üstümü.
Uykular yalan oluyor.
Her derdimde ciðerim yanýyor.
Ne çektim hayat senden?
Ne yaptým sana bu kadar ben ?
Dostlarýmý düþman,
Her yaptýðýmý piþman ettin.
Artýk kalmadý dizlerimde takat.
Yürüyemiyorum, yetiþemiyorum sana hayat.
En sevdiklerimi aldýn benden.
Diðerleri de gitti zaten.
Þimdi tek baþýma,
Bir de yanýmda sen.
Kaldýk Dünya denen oyun bahçesinde.
Ne kadar yalanmýþ bu Dünya
Ýþte sadece bunu öðrettin bana.
Ayný yürüdüðümüz yollarda,
Deðiþik insanlara neden farklý davrandýn hayat?
Neden herkes mutlu,neden herkes rahat ?
Hayat, çektin beni kendi içine.
Gençlik gitti. Daldým yürek ateþine.
Al beni yanýna, artýk sýra bende.
Gidiyorum iþte bir gece.
Gidiyorum bir gece sessizce...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.