NAZRA
Sen benim marazýmsýn nefesimde saklanan
Çýkýp nalan olursun uyuduðunda þehir
Ýçimde düðüm düðüm sensin o yumaklanan
Sensin güneþ batýnca gökte beliren mehir
Adýný bir kez desem yýldýzlar düþer yere
Tüm denizler, nehirler kuruyuverir birden
Gedik açýlmýþ gibi gözlerinden mahþere
Gelmiþ geçmiþ mahlûkat baþ kaldýrýr kabirden
Saysam þimdi yýllarý, bu düþ kýrk yýldýr uyur
Rüyadan medet uman yoksul çocuklar gibi
Yalvarýyorum Nazra bana sesini duyur
Durma karþýmda öyle geçitsiz bir yar gibi
Kaldýrýp gör perdeyi, dünya nasýl soluyor
Senle malum aþýða yediverenin rengi
Ömür dediðin bakraç usul usul doluyor
Usul usul yaþamýn bozuluyor ahengi
Vehimle dolup taþan aklýmý oy demirle
Dilekler sensiz olmaz umutlar sensiz yetim
Dalgalansýn denizin yüreðime demirle
Seninle aydýnlýða kavuþsun þu suretim
Nara düþen pervane sele kapýlan kuþum
Nazra bu yangýn yeri ancak senle yeþerir
Hazan mevsimi esen soðuk rüzgar olmuþum
Söyle Nazra meleðe zulüm nasýl haz verir
Þu yazgýmýn rengini ak eyle ne olursun
Yeniden doðsun dünya bir bebeðin gözünde
Dalgalansýn denizin sevda kýyýma vursun
Kutsal bir sese bürün, artýk seninleyim de
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.