yıldızlara yürüyoruz yıldızlara*

yýldýzlara yürüyoruz yýldýzlara
aþýmýz ekmeðimiz suyumuzla
yaramýzý gökyüzüne bastýrarak
çiçekler derleyerek gecenin koynunda
yengiyi ve yenilgiyi sesimizle sýnayarak
yýldýzlara yürüyoruz yýldýzlara
bir acýyý, bir inancý, bir umudu sormaya

yýldýzlara yürüyoruz yýldýzlara
nehirlerden erken davranýyoruz
onlardan hem hýrçýn hem de görkemli
akýyoruz aþk’a ve çýlgýnlýklara
ateþlerden geçiyoruz
gece iðfal edilen tiner çocuklarýndan
metan gazý patlamalý katliamlardan
bine bölsek kendimizi, ne çâre
döne döne geçiyoruz
hümanizma cilâlý vicdansýzlýðýn
yüreklerde açtýðý çukurlardan

yýldýzlara yürüyoruz yýldýzlara
burnumuzun dibinde gezerken ölüm
karanfil veriyoruz arkadaþlara
karanfil alýyoruz arkadaþlardan
olmadýk bir zamanda þenleniyoruz
yarýnlara türküler devrediyoruz

ey, gönül verdiðimiz
ömür verdiðimiz, ey
ey, yýldýzlar yýldýzlar
size güveniyoruz

(*): Berfin Bahar, Haziran 2005, Sayý 88
Sosyal Medyada Paylaşın: