KIRK KATRE KEDER KONÇERTOSU*
ahker
KIRK KATRE KEDER KONÇERTOSU*
1.
ovalara dön deseler
döndüremem yüzümü
çocukluðum canlanýr
bir garipliktir basar içimi
bir kasýrgadýr patlar ruhumda
kaybederim kendimi
ey yaþanmamýþ yýllarým benim
çek ellerini
2.
herkes mutluluða kaldýrýr kadehini
mutsuzluða kaldýrýrým ben
aradan kaç yýl geçti hesaplayamam
sözcüklerim soðudu
depreþtikçe depreþti içlenmelerim
"aðustos’ta suya girsem
balta kesmez buz olur"
vah benim emeklerim
3.
nerde söz açýlýrsa morartýlmýþ bir aþktan
ben ordayým
kariyerden þöhretten nerde nefret edilirse
ben ordayým
nerde deðinilirse bir insanýn yarasýna
ben ordayým
ümit etmenin fýrtýnasý nerden eserse
ben ordayým
beni baþka yerlerde aramasýnlar
hep azarlanan hayatlarýn ortasýndayým
4.
ey duygusuz hemcinslerim
sizin dünya dediðiniz yerde
malýnýzý-mülkünüzü çoðalttýðýnýz
fesatlýktan çatýr çatýr çatladýðýnýz
kaygan zeminde
bir kerecik olsun dolaþamadým
göðsümü gere gere
ona yanarým ona yanarým ona yanarým
deðil baþka hiçbir þeye
5.
kaç söz, güz güneþi’nin izdüþümüdür
bunu düþünerek geçirdim sakil ömrümü
6.
doðar doðmaz marketler saldýrýr insana
büyür büyümez þovmenler
hele bir ölmeyegör
nasýl saldýrýr nebbaþlar
7.
-di’li geçmiþ zamanlardan özür dileyelim mi
beton duruþlulara karþý kâgir bakýþlým benim
8.
beni kimse sevmese de ne çýkar bundan
bakmaya deðer bulmasa kimse yüzümü
kimse temiz bulmasa seçtiðim sözcükleri
sesimin simetrisini kimse cazip bulmasa
þarampole yuvarlayýp dursalar arkaik belleðimi
yangýnýmý söndürmeye davranmasa hiç kimse
beni boðazlamaya can atsa sosyopat adamlar
rüzgârým istenmese küçümsense þimþeðim
ne çýkar bundan
bir aþk, bir de ölüm, hiç çýkmýyor ki aklýmdan
9.
siz
güneþin kavuþurken býraktýðý gölgeyi
ardý ardýna üç kere öpemediniz
kavaklarýn pamuklarken çýkardýðý çýtýrtýyý
bilemediniz ardý ardýna üç kere
üç kere bismillâh diyemediniz
ardý ardýna üç acýya
bakýnýz ki bakýnýz, zulüm baki deðildir
çarparken kalbimdeki o aðýr kayaya
10.
zývanadan çýkmýþ kelimelerle
konuþursun konuþunca
sevgilim!
müþkülpesent mevsimlerden
etkilenen cümlelerle
nasýl küçümserim seni!
11.
baþka söze ne hacet var?
iþte gözlerin:
-günaþýrý hançerlenen dað silsilesi
12.
yeryüzünün tutanakçýsý olmak isterdim
emeðin ýþýðýn özgürlüðün
dile kolay gelmez tutanakçýsý
ben yürüdükçe çýlgýnlaþsýn rüzgârlar ve su
ufuklara kök saldýkça baþýbozuk rüyalarým
sesimde bir sürü çiðdem kokusu
13.
söz’ün gücü geçer mi gasilhaneden?
kimbilir nerelerden savrulmuþsa savrulmuþ
berbat güz’ün yalnýzlýktan
süzülmüþ bir direncin
gücü geçer mi?
þafak vakti vurulmuþ insan yavrusu
hüzünkârlýk tanrýsý’nýn güçsüz elinden
su içer mi
içer mi?
14.
fakru zaruret içindeyim sana bakarken
seni sevdiðimin delili sayýlmaz mý bu?
15.
geçit yok, diyor, aþk’a militaristler
pay almak yok ’güzel ideasý’ndan
tarifsiz bir ýssýzlýk çömeliyor ömrümüze
16.
neler öðrenebilirim
heba edilmiþ ömründen senin
madde madde yaz bunlarý bellet bana
sana eþitleneyim
palaspandýras bir kýþ gibi geçeyim içinden
17.
ben alaturka duygulara merak sardýkça
çaðdaþlýðýn yobazlarý yere çalar gömleðimi
18.
bir çýkartmadýr þiir
insanýn yazgýsýna yerleþmek için
bindirilmiþ kýtalar karþýsýnda
yangýnýný yanýnda taþýyanlarý
korumak adýna yangýnsýzlardan
bir misillemedir þiir
19.
kimi þairler anne?
bütünleþmek dururken halklarýn acýsýyla
neden paralanýrlar plaket peþinde
neden incitirler ki estetik bilimini
kimi þairler anne?
yetesiye güzellikle çalýþmak varken
etik ilkelerle baðdaþmaktansa
neden arlanmasýz, neden dramsýz
kimi þairler anne?
20.
babacýðým!
ne desem bir sözcük eksik kalýyor
sen öldün, ben böyle yýðýlýp kaldým
elleri yok bir kaptan-ý deryayým þimdi
21.
sen orda kal sevgili
bahar aðaçlarýnca þenlikli kal
medarý iftiharým olarak kal
denizlerden sýçrayan bir soprano olarak
kal orda
hayatý si mgeleyen i mgelerinle
bütün farkýndalýðýnla
kal sevgili
benden sana hayýr gelmez
nasýl unuttuysa çað
öylece unut beni
22.
yürürüm: yollar aþýnýr
gülümserim: aynalar
koþarým: bir dað göçer üstüme
dururum: koca bir çað
yürüsem gülümsesem koþsam ve dursam
her yaným it zulasý, hiç yaným çerað
23.
mendebur bir devir bu
þikâyetçiyim
döner-durur paslanmýþ kasnaklarýyla
iyi insanlara ters
þikâyetçiyim
cenderesi sýkýþtýrýr kýzaran gülü
açlýðý arsýzlýðý çoðaltýr
melânetten beslenen bir devir bu
þikâyetçiyim
24.
sevincimi kursaðýmda býrakan sevgili
bak geliyor
yarasý muazzam tarla kuþlarý
öncelikle aðýzlarýndan öpülmek için
onlarla onarmalýsýn gençliðini
onlarýn kanatlarýndan damlayýveren
esenlikli kelimelerle
devirmelisin yeryüzü tanrýlarýný
25.
birbiriyle sarýþmasýndan iki zambaðýn
çýkan seslerle tutuldum sana
aklýmýn ambarýnda biriktirdiðim buðday güzelliðiyle
bombardýman altýndaki lübnan’lý çocuklarýn
çýðlýðýyla çakýþtýrdým ezikliðimi
metafiziðimin fýþkýrmasýyla
26.
sen bana bakýnca
enine-boyuna sancýlanýr gök
ayaklanýverir yýlký atlarý
ben sana bakýnca
halhallanýr ayaklarý kýzlarýn
volkan olur patlar dünyanýn nabzý
27.
geleceksen, hüzün-ertesi gel bana
tutukevlerine bir dolu karanfil býrakalým
okþayalým öpelim mahkum anýlarýný
aðýtlardan türkülere vuralým
zulüm payidar mýdýr, onu soralým
birbirimize
ve sevda haram mýdýr
ruhsal zenginliðine sevgilisinin
hiçbir yaz ortasý göçemeyene?
28.
daðlarýný duman bürür, bürüsün
sen devrimcisin
yüreðinde kan görünür, görünsün
sen devrimcisin
ciðerinde can sürünür, sürünsün
sen devrimcisin
29.
her pazartesi: tan sökerken alevlenir aðzýmda þiir
her salý: koþar-adým hüzün dersi’ne girerim
her çarþamba: ontoloji çalýþýrým kan-ter içinde
her perþembe: pul pul dökülür ve ayrýlýk olurum
her cuma: yarýlýrcasýna söyleþirim cuma anneleri’yle
her cumartesi: cumartesi anneleri’ne sepet dolusu yýldýz taþýrým
ve her pazar: ruhumun labirentlerinde semah dönerim
30.
fevkalâde güzelsin güneþ batarken
yeter ki sevmelerinin güneþi batmasýn
31.
kýt aklýmýn erdiðince
seni anlattým
akýlperest mihraklara
peltek dilimin döndüðünce
gene seni sevgili
gelgelelim varamadým bir yere
kýrdým boynumu ve de yürüdüm
dört askeri darbenin
ve darbe þakþakçýsý modernistlerin
yavaþ yavaþ zehirlediði ömrüme
32.
bana devreder misin acýlarýný
batý’cýlar duymadan
duymadan kafatasçýlar
bana devreder misin sancýlanmaný
koskoca bir burçak tarlasýnýn içinde
33.
sevdim diyedir
baþýmýn belâlardan kurtulmamasý
dinlisini dinsizini sevdim diyedir
insan olanýn
donlusunu donsuzunu
ve özellikle de uyumsuzunu
sevdim diyedir bu topraklarýn
taþýný böceðini ayrýkotunu
34.
þiir ki
bir ömür ister insandan
allahýna kadar feragat ister
binlerce kez kýrýlmýþ ahþaptan bir kalp
milyonlarca yenilgi, milyarlarca reddiye
sonsuz dürüstlük ister her seferinde
ey þiir, beni baðýþla
yakýþamadým mürüvvetine
35.
utangaçlýk okunur yüzümün her yerinden
ben minderi devrilmiþ adamlardaným
keskin sular zikrederek yürüdüm çoðuncasý
ben kantarý kýrýlmýþ adamlardaným
ah dedim de baðlandým bir ahlat aðacýna
ben defteri dürülmüþ adamlardaným
36.
þiirimi ayaða düþürtmedin hiç
bayraðýmý yýrttýrtmadýn nekrofil adamlara
sana þükranlarýmý sunarým yeryüzü
37.
sol-dogmatik aydýnlar sinirinden çatlasýn
bir doðru’yu doðrudan vurguluyorum:
madýmak’ta yakýlanlar olduðu kadar
baþbaðlar’da kýyýlanlar da canlarým
38.
sabahtýr:
rüzgârýn emrettiði yöne yürürüm
öðledir:
özeleþtirisini yaparým utançlarýmýn
ikindidir:
iki zambak gölgesi saçlarým arasýnda
akþamdýr:
gücümün yettiðince hýrpalarým ömrümü
ve yatsýdýr:
yaþlandýðýmý anlarým
39.
türkçeye ve dað çileðine kokuyorsun sevgilim
yaralýsýn kýnalýsýn dahasý
baþtan ayaða dünyalýsýn
sabun köpüðü sevdalarý býrak da gel öyleyse
40.
pýnarhisar!
ürkekliðimin kasabasý
kabahat üstüne kabahat iþlediðim coðrafya
mahzunluðumun topoðrafyasý
budadýkça budadýn duygularýmý
bununla yetinmedin
beni sürgüne gönderdin gözünü kýrpmadan
hesaplaþacaðýz elbet
ömrüm miadýný doldurmadan!
(*): Süveyda, Mart-Nisan 2008, Sayý 4
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.