seni ilk gördüðüm gün kar yaðýyordu dostluklarýn üstüne dur-duraksýz bütün garnizonlardan kar yaðýyordu bana doðru uzak uðursuz ukalâ sivil þarlatanlardan
her kuþla konuþacak kadar yalnýzdým seni ilk gördüðüm gün sivas ili’nde þairler, offf dersim ili’nde þarkýlar yakýlýyordu
bulutlara bakarak kederlenenler ardý ardýna yýkýlýyordu seni ilk gördüðüm gün kalbinde gül gezdirene kimse selâm vermiyordu
bir bilmezlik, bir aymazlýk dolaþýyordu halkýn kurutulan damarlarýnda küme küme görgüsüzlük, gaddarlýk seni ilk gördüðüm gün -ecelsiz ölümlerle- aþk’ý kanatýyordu
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.