CENNETE ULAŞMAK (2)
Ve ulaþtým cennete…
Develerin çektiði kervanlarla uzandý yolum…
Çöl sýcaðý vururken kýrýlgan hücrelerime,
Bu geliþ ambargosuz bir ömrün sessiz çýðlýðýydý;
Yüreðimde aðartýlmýþ,
Kirli beyaz kelimeler…
Bedeviler kesti yolumu;
Ne kadar düþ kýrýklýðým varsa döktüm önlerine,
Zulamda kalmadý paslanmýþ ideler,
Ve bir yeni doðanýn mahzun tebessümünde hapsoldum…
Kovdum gönlümden ucube, yanýk yüzlü sevgileri…
Ellerimde pespembe ve yumuþacýk pamuk þekerler…
Cennet Ýstanbul’du…
Ýstanbul gözlerin…
Ve gözbebeklerinin hareli coðrafyasýnda karþýladý melekler beni…
Her yolun sonu sendin…
Ve her uzanýþ senle noktalanýyordu…
Cennet , gözlerinde saklýydý sevgilim
Benliðimde tarifi imkansýz lirik sevinçler…
Yedi katýný da gezdim Firdevs-i Ala’nýn
Ve her durakta adýna rastladým…
Yer yer yaldýzlý harflerle kazýnmýþ,
Bazen gümüþ simlerle…
Bir kez daha iman getirdim seni yaradana…
Dudaklarýmda biraz hüzün ve çokça naif tebessümler…
Alemde de sen iremde de…
Günahlar ve sevaplar deðilmiþ demek tek sermayem…
Yorumsuz esaretimi (seni) de almýþým heybeme,
Ve öyle varmýþým cennetime…
Gözler kapalý,
Gönüller ürkek,
Ýmgeler serkeþ…
Ve ceplerimde bir sevinçli çocukluktan arta kalan,
Masmavi bilyeler…
Müspet ve menfi her yaþanmýþlýðýn
Sinede açtýðý yara yorarken ruhumu;
Klasik þiirle vücud bulan i mgelerle kazýrým benliðime seni,
Ve cennet hala Ýstanbul olur;
Kevser Irmaðýndan boðazýn esintisi yayýlýr arþa…
Tanrýsal bir sükunetle son bulur tüm acýlar…
Sen düþlerimden sessizce kayýp giderken…
Dilimde demlenmiþ ve örselenmiþ küfürler…
(12/07/2008-ANKARA) (A-Y)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.