Geceyi vaftiz ederken gün batýmý
Sürüklenirim yaðmur kokusunun ardýndan.
Tutunurum Araf loþluðunda bir yýldýza.
umuda kalkmýþ kuþ sürüleri belirir ardýmda.
Yalnýzlýðýmý dürüp içime
bir sus gömerim olduðum yere.
Sayfalarýný tersinden çeviririm yaþamýn.
“tüh”lerin tüylü mýzrabýný yapýþtýrmam sýrtýma.
Dokunuþlar alýrým kelebek kanatlarýndan
Karanlýðým aydýnlanýr kývýlcýmla.
Zerdali dalýndan kement atarým rüzgara.
Kurarým yuvamý esintinin boþluðuna
Gölgemle kapatýrým kendi ýþýðýmý.
Ýnmem kestiðim daldan inatla.
Koyarým mesafeleri katlayarak zarflara.
iðne deliðinden iplik geçirse de ruhum
Göç ederim ten mülkünden
düþlerin ötesine
Ölümün kýyýsýnda hayatýn taþrasýnda
Dirilirim bir yapraðýn su damlasýnda.
Hiç yaðsa dudaklarýmdan
saðanak saðanak
Elime el deðse
o da kim derim mýrýldanarak
Tüm teþbihler önemsizdir
Zihnin hamurunda yoðruldukça
kýrýk zaman.
Her aþýk kendi kalbinden asýlýr dar aðacýna
sevmeyi bilen her kuþ yalnýzdýr aslýnda..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.