Seyrüsefer
soðuktan geliyorum
düþ düðümlerini yakan soðuktan
çoðalýyor gözlerimde perdeler
bir nefeste kaçarken yelkovan
yolun yarýsýnda kalýyor akrep
geliyorum dünyanýn dert çukurundan
güzele baðlanmaktan söz ediyor biri
yüzü mavi elleri bahar engimi
bükülmüþ kalplere
yeni açýlmýþ mezardý unutmak
bir desem ki aðrýyor kýrýlgan kanatlarým
anlarým hangi þiir oturmuþsa içimize
ucunda yine yarým yamalak bir susmak
ve geceye diz çöktüren sen
sensin daha yeþermemiþ aðaç gölgesi
daðýlmýþýz, topla bizi istersen
kaçak gülüþlerin gövdesine dal budak
bir yetim zamaný
ardýndan bakalým ipince yaralarýmýzýn
uykusu bölünmüþ masallarýmýz için
kutsanmýþ yarýnlarýn ah
týrnaðýnda ciladýr dün kýzýl
savrulan canýmýzýn aþkla düðünüdür bugün
uyan uykundan al aklýmý al
ve hiçliðe bak
yaþamak gayret kuþaðýný dolanmýþken ince beline
ölüm dediðin bir alaca kuþ gelip konacak
bu süslenmiþ boþluða kanat vurarak
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necla Kezban Turan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.