Sevdasý kara; Kavuþmasý ötelenmiþ , kör yazgýdýr aþk hayatýmda. Gittin! Þehrin kalbine indi ayrýlýk. Bütün sokaklar mateme boyandý. Caddelere sýðmadý sensizlik. Bulutlar, pervasýz veda’na aðladý. Ruhum kan revan. Dualar nefesimde k’avlanýr mütemadiyen. Hüzünleri ýsýran rüzgâr vurur yüz çizgilerime. Haykýrdým sevgili , avaz avaz kimsesizliðin týnýsýný. Oysa gün yüzü görmemiþ tebessümleri mi býrakmýþtým avuçlarýna. Bildiðim tüm günahlara inat, Kaygýsýz , hesapsýz! Çocuk kalacaktým sarýlýþlarýnda; Öylece saf, temiz ve üryan.
Düþünce ellerin ellerimden , Yanaklarýma akan katre deðil; bildiðin umman. s’avunmasýz kaldý ; içimde ki hüznü kuþanmýþ sevinçlerim. Annemin gözyaþlarýna saklandý gülüþlerim. Ki ! ben Annemi hep aðlarken gördüm. Umudumun çarký kýrýlýyor! Apaçýk kaldý, dulda devingen yalnýzlýðým . Martýlarýn gözlerinden döktüm isyanýmý, aramýzda ki ayrýlýk denizine. Yosun yosun prangalandým! Kuruttu, köz etti beni bu hicran. Bir öpmelik ýslaklýk kaldý dudak kývrýmlarýmda. Seðirt gül kokulu dudaklarýný dudaklarýma; tuzuna bansýn çürüyen Þiirler aðzýmda .
Her gece; vakitsiz, yamalý düþler diktim hüzün yumaðý kirpiklerimden gök’yüzüne. Salkým saçak kederler çöktü mesnetsiz gövdeme. Hasret; vahasýný arayan Bedevi gibi ; Saç uçlarýmdan gezinmeye baþlar uzuvlarým da. Salaþ bir kabus tünedi virane akþamlarýma; Ýrkildim , Sesim sesimde kesilene dek aðladým. Vuslatýn ciðerini daðladým. Nafile olmadý! Ayrýlýk ok’u yerini yurdunu hiç yadýrgamadý. Kanasa yaram , geçecek, belki dinecek sýzýsý. Gel gör ! Senden bana kalan kahrolasý hüzün sarýsý. Hiç kesilmedi hiç ; müdavimi olduðum gönlümden, göçünün aðrýsý.
Ah nerede þimdi ? Beni b’aðrýna b’asan ömrümün yitik, diz kanamalý yýllarý. Omuzlarým taþýmaz oldu gayrý bu telaþý. Yoruldum , yokluðunun düþ kýrýklýðý ile u’yandýðým nöbetlere. Sesini deðdir hüzünlerime , Can kesilir pare pare . Söylesene be Sevgili! Zemheriden çýkmýþ dudaklarýmla, Kaç çýðlýðým düþmeli ayak uçlarýna, Daha kaç sefer ölmem gerekir ; Adýmýzýn ayrý söylendiði yol üstü masallarýnda. Dilimin ucunda paslanmýþ ; Kanatlarý kýrýk Kýrlangýcýn göçüdür, senden sonra ki yýlký zaman. Ne yana dönsem, içimde üþüyen ateþin çýðlýðýdýr sensizlik. Yüzümün ayaza kesmiþ suskunluðuyla; hep mi ayrýlýk muþtulanýr, acý ile yontulan kör yazgýma.
Fýrat YETÝÞ Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat YETİŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.