Balýkçýlar çoktan gelip yattýlar pusuya Haliç’te,
Bu kaçýncý vapur,iskeleye yanaþan
Yolcular telaþla geçiyor,koþarak yanýmdan
Ama sen gelmedin / / yalnýzdým
Ama sen gelmedin / / yalnýzdým...
Yüreðimi tramvayýn raylarýna zincirledim
Kalbimi sana mühürledim...
Iþýklarý söndü bir bir vitrinlerin,
Sarhoþlar bile gitti, gecenin aðýlrlýðýný býrakýp üstüme
Çöpçüler geldi,yerdeki izmaritlerimi silmek için
Ama sen gelmedin /yalnýzdým
Bir gece vakti Kýz Kulesinde,
Artýk gelecek þarkýlarý dilimde
Tutsak bendim bu defa,yýlanda sen
Bir Üsküdar’çekiyor,bir Beþiktaþ’çaðýrýyor beni
Vapurlar son yolcuyu alacak artýk,
Martýlar kanatlanýp düþüyor, vapurlarýn ardýna
Balýklar uyudu,denizin dibinde
Yakamozlar kayboldu aniden
Güneþ doðmak üzere ama,
Ama sen gelmedin //yalnýzdým
Bakýrköy’de bu kez sinemanýn tam önündeyim
Ayný korku filmini izleyeceðim, telaþý var içimde
Birinci seans bitti,ikinci,üçüncü ve sonuncusu da
Film bitti,perde kapandý…
Konuk oyuncu bir ben kalmýþým
Ama sen yine gelmedin // yalnýzdým
Þimdi Esenler’ deyim nereye gittiði belirsiz,
Bir otobüsün yirmi üçüncü koltuðundayým.
Ve camlarýn buðusuna ismini yazýyorum, aptalca
Ama ilk kez seni beklemiyorum …
Artýk gelme ne olur
Ben Ýstanbul da deðilim
Faik Danýþman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.