kýzýyordum evimin önüne kurulmuþ koca çadýra
tüm manzaramý boðan kapalý sahaya
oysa dýþarý çýkýp parkta oturmak mümkündü
maskesiz gezmek dolaþmak
þimdi çokça içimde geziyorum
açýk çayýmý, kahvemi yudumlayarak
odamýn pencere kýyýsýnda koltuða oturup
yoldan geçen bir kaç kiþiyi görmek de mümkün
duymak belediye hopörlöründen duyulan önerileri
televizyonda seyretmek öleni kalaný
görmek insanýn çaresizliðini, umuda yolculuðunu
þimdi kýzdýklarým bambaþka
o her þeyi Allah’a býrakanlar
asker uðurlamaya gelip göbek atanlar
gerçek akýtýyor gözyaþýný
soluðunu alamayarak
çaresiz
yatakta
kimleri yaþatacaðýný iyi seçtin mi korona
kendi elini tutmuyor kimileri
hurra dalýyor bir yerlere üst üste
biz sýnýr tanýmaz bir millet miyiz
sahi çok mu uzakta Ýtalya
haydi þu meretin aþýsýný tez bulun
yoksa þu yoldan tek tük geçen
insanlar kadar kalacaðýz
kime kýzacaðýz sahi?
21. 03. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.