ŞAFAĞIN GÖÇÜŞ İZLERİ
Þafak doðmuyor yine
Ýçim kalabalýk bir dünyadan habersizce
Bir renk olmalý mý yine gökyüzünde
Vakitler gün doðumuna düþman
Bir gün batýmý mý bekler bizi
Akþamlar olmuþ olmamýþ ruhta ne izler
Yüzler soluk,gözler karalara baðlý
Þafaklar yüzünü yine küsmüþ bize
Ne dünyalar gördük bu uhrevi hayatta
Ne gidenler oldu hepsi bir mezarýn baþýnda
Sen olmuþsun hiç gitmeyecek gibiyken
belki kaç yaþýnda
Gel de bu dünyaya küsme deme
Ne yüzler vardýr birer sis bulvarý
Ne hayatlar vardýr hepsi birer buhranlý
Kaç zaman geçti bu ýssýz þafaklarda
Kaç nesil geçti bu geçmez denilen dünyada
Sende gitmez gibisin bu yeni gün batýmýnda
Gelmez denilen hayatlar hep mi birer düþmanlý
Göçmez denilen bu ruh
Yorgunsa bu ömrü vücut
Kaç saati kaldýysa bu fani bedeni
Sorarsan aslýnda sorularda gereksizdi
Bir bahar mevsimi yine mi yakýn
Göçüþün izleri yakýndýr artýk bu diyarýn
Gelmez denilen kaç vakit kaldýysa artýk anýn
Gel de bu dünyayý hesaba sokma
Kaç gündür bekler toprak bu anýn
Kaç zamandýr hýþýmla sabreder bu yer
Kaç kiþide gitmek istemez gibiydi senin gibi
Hepsi birer gökyüzünde ýþýk olup gittiler
Hey gidi bu yaþlý dünyanýn oðullarý
Hey gidi renk renk gözlü sýrma saçlý kýzlarý
Kaç vakit bekler sizi bu hayatýn arþýnda
Belki bir gün size de uðrayacak bu ahiret kapýsýnda
Kaç asýr geçti bu kara lekeli dünyadan
Kaç ýþýk söndü bu ýssýzlar diyarýndan
Gelmez denilen göçüþ herkesin baþýna
Belki gün olur seni de bulur bir musalla taþýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kavramsal Empati Yılmaz S Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.