MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BAKARIM SİYAH BEYAZ FOTOĞRAFLARA/ O YILLARI ANLATIRLAR BANA
Numan Kurt

BAKARIM SİYAH BEYAZ FOTOĞRAFLARA/ O YILLARI ANLATIRLAR BANA



-“Fotoðrafa bakýp da þiir mi yazýlýr kardeþim?”
-“Yazýlýr, hem de çok güzel olur.”
-“Alalým o zaman her fotoðrafý karþýmýza, yazalým ne gelirse aklýmýza.”
-“Yooo! Bunlar siyah beyaz fotoðraflar, elli altmýþ yýl öncesinden, geçmiþten günümüze yaþayan antika eserler gibidir, deðerini anlayan anlar.”
-“Nereden geldi aklýna fotoðraflarýn altýna dizeler sýralamak, manzum öyküler gibi þiirler yazmak?”
-“Öðretmenlik yýllarýmda “öykü” konusunu iþlerken okuduklarým içinde doktor yazar Muzaffer Hacýhasanoðlu’nun beni de adeta çarpan bir öyküsü vardý: BÝR FOTOÐRAF CANLANIYOR. Bu öyküde yazar elektrik direðine onarým için çýkan bir iþçinin cebinden düþen aile fotoðrafýna bakarak fotoðraftakilerin aðzýyla bir aile dramýný anlatýr. O öyküyü hiç unutmam. Böyle siyah beyaz, az bulunan aile fotoðraflarýný görünce içimden bir þeyler yazmak gelir. Bu bir bakýma özlemin, kederin ya da fotoðrafa göre sevincin anlatýmýdýr.”
-“Bir bakýma fotoðraflara bakýp yaþananlarý anlatýyorsun.”
-”Evet, öyle de diyebilirsin.”
-”Bir de þu var: Her gün al bayraða sarýlý þehitler getiriliyor vatan topraðýna, onlarý anlatmak varken fotoðraflara þiir yazmak da neyýn nesi?”
-”Çok üzülüyorum, içim yanýyor. En az beþ altý yazým var blogumda onlarý, yaþanan acýlarý, ülkemi bölmek isteyenlere lanetimi anlatan; ama bu gencecik fidanlarýn hem de yurt topraklarýndan uzakta yitip gitmelerini kabul edemiyorum. Ne iþimiz var bizim oralarda? Vatan topraðýný savunmaktýr askerin görevi. Kolay çýkýlýr mý hiç girince savaþýn eksik olmadýðý Ortadoðu bataðýna?
Kendimi ülkemde yabancý hissediyorum. Gençlerimiz, insanýmýz iþsiz iken her adýmda baþý boþ, asalak geçinen yabancýlar. Biz gençlerimizi onlarýn topraðýnda þehit verirken onlarýn ülkemizde yan gelip yatmasý anlaþýlýr gibi deðil.
Ýþte, bazen de böyle, bakýyorum siyah beyaz fotoðraflara. Dalýyorum hýzla akan zaman içinde yaþananlara.”
...............................

BÝRÝNCÝ FOTOÐRAF:

Alýr götürür bu fotoðraf beni altmýþ yýl öncesine
Güreþ tutmuþuz iki kardeþ
Köyde, evimizin kerpiç duvarlarý dibinde
“Haydi bre pehlivan!” dercesine
Gölgelerimiz düþerken öðle vakti topraða
Bizimki sanki gerçek güreþ deðil de poz vermiþiz
O yýllarýn tek fotoðrafçýsý
Ýlicekli Debrah’a
Üç yaþ büyüktü benden aðabeyim
O, ince, zayýf
Ama ben iri yapýlýydým
“Haydi bir güreþ tutun!” demiþ büyüklerimiz
Ayda yýlda bir köyümüze gelen Debrah amca
Kaçýrmamýþ bu anýmýzý
Sýrtýmýzda tiþört, altta tozlu pantolonlarýmýz
Yine de mutlu bakýþlarýmýzla
Güreþiyoruz havasýyla, mutluluk içinde poz vermiþiz biz

Okuduk kentteki öðrenci evlerinde
Öðretmen olduk, yýllarýmýz geçti eðitim hizmetinde
Bakýp da bu fotoðrafa
Anlatacak deðilim koskoca bir hayatý
Zaman aktý geçti
Ýþte bu fotoðrafta güreþ tuttuðum aðabeyim
Emekliliðinde rahat edecekken
Torunlarýný doya doya sevecekken
Býraktý gitti bizi altmýþýnda
Onun acýsý, özlemi kaldý hep
Ýçimizde
.................................................

ÝKÝNCÝ FOTOÐRAF

Yýl bin dokuz yüz altmýþ dokuz ya da yetmiþ
Sivrihisar-Dümrek köyünde
Babam Tarým Kredi Kooperatifi müdürü
Poz vermiþiz, kýz kardeþim,
Ben ve iki yeðenim
Evin önünde

Anarým o köyü her zaman
Ne zaman yolculuk yapsam Polatlý- Sivrihisar yolunda
Oyunun yasaklandýðý, çayýn on beþ kuruþ olduðu kahveleriyle
Evimizin önünden geçerken
Sepetinden meyveler býrakan insanlarý
Dostluk kurduðum öðretmenleri
Baðlarý, bahçeleriyle

Güzel bir köy evimiz var
Altta bir yüklük, depo
Üstte kutu gibi iki küçük oda
Kim çekti bu fotoðrafý, hiç hatýrlamýyorum
Yeðenler kucaðýmýzda
Yukarý odalara çýktýðýmýz aðaçtan merdiven altýnda
Ben yaz tatilindeyim
Dedelerini, babaannelerini ziyarete gelen bu iki küçük yeðenim
Selçuk ile Mete
Þimdi elli küsur yaþýnda
Kýz kardeþim Kýrþehir’de
Çocuklarý, torunlarýyla yaþam telaþýnda

Ben mi
Biliyorsunuz
Ýþte böyle yaþadýklarýný, duygularýný anlatan
Kara kalem resimler çizen
Size tuhaf gelse de fotoðraflara þiirler yazan
Yetmiþe bir basamaðý kalmýþ
Emekliyim
Yurdum barýþ içinde aydýnlýða yürüsün
Hepimiz saðlýk içinde mutlu yaþayalým
Bu da benim içten dileðim
....................................................
Numan Kurt
13 Þubat 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.