Hatýralar insaný nehirler yataðýný
Kurutunca hiç bir iz kalmaz mý sanýyorsun
Hazanýn sancýsýna dökmeyip yapraðýný
Gönül bahçesine güz gelmez mi sanýyorsun
Þu yürüyen âlemin görünmezken direði
Ýçimizde hendekler huba salar yüreði
Yoldaki taþýn bile muammaysa dileði
Topraktan kirini toz almaz mý sanýyorsun
Beklemek çoðaltsa da cemrede saadeti
Uyanmýyor bahara dolmayýnca müddeti
Kendini tüketerek artýrdýkça þiddeti
Ateþse baðrýna köz salmaz mý sanýyorsun
Ya taþkýndýr ya aciz kalp ücra köþesinde
Yaþamýn nabzý atar insan telaþesinde
Hoyrat elin deðdiði bir kýr menevþesinde
Duygular vaktinden tez ölmez mý sanýyorsun
Kavli ezelden olan her nasip vadesinde
Dil saklý beþiðinde söz demin sadesinde
Ulu daðlar kolkola kasýrga vadisinde
Yokuþlardan sonra düz olmaz mý sanýyorsun
Yýldýzi ahvaliyle ölüp ölüp dirilir
Derde itibar etse can sinede gerilir
Görelim hangi rüzgâr eyyamýna verilir
Umut kapýyý bir kez çalmaz mý sanýyorsun.
Nezahat YILDIZ KAYA