Işık Ormanı

Ýmdadýma yetiþiyor eski bir ruhun sesi
Ki ne zaman böyle olsa dakikalarca gün sayýyor aðlayarak içimdeki çocuk.
Bak! Soðuk Aralýk gündüzlerini sokaklarda geçiren ayaklarým,
Bak! hala ýsýnacaðýna inanýyor ocakta
Bunca tufanlarý sanki hiç yaþamamýþým,
Deðmemiþ eteklerim suya.

Neden üþüyorum ki ve neden üþür,
Neden aðlar adamýn içinde bir fotoðraf
Zaman diyorum, zaman ki beni hayatýn karþýnda un ufak
Güneþi doðuruyor bu insanlara.
Gel ve ver elini elim.
Ayý sevdiðimiz o soðuk geceye gidelim.
Yüzümüze muþtulanan o kýrmýzý ayýn göðsüne

Ve bulutlardan düþünce yine ayak diplerime
Hapsolunca çocuk taþ ustasýnýn gözlerine
Ki hoyrattýr elleri taþ taþýmaktan, adým baþý yara bere.
Umut denen çekiç ve örs ve korun alevi
Isýtacak seni.

Ey! Þiiri doðurmak için sancýyan yanlarým, bak!
Düþüyor kar yýlca beklediðinden kin tutarak

Sosyal Medyada Paylaşın: