UMUDUN DÖNGÜSÜ

Þimdi her vakit,
Umuda giden bir yolculuðun adý,
Sabrýn en çetin sýnanýþý.

Ne kadar sýradan da olsa güneþin doðuþu,
Her ikindi bam baþka,
Akþamlar sýra dýþý.

Olmayýnca hislerde bir huþu,
Ýnsan yüzeysel kalýyor aþka.
Ruh nitelik kazanmayýnca,
Kalp hissetmiyor kýmýldanýþý.

Gün akþama gebe,
Geceler güneþten hamile.
Yarýnlar hayýrsýz evlat.

Günler, savaþa hazýrlanan asker.
Mevsimler barýþa açan bir çiçek,
Çiçekler barýþ çubuðu ucunda süngü.

Ýnsan kendini hep tekrar eden,
Hayat ise özünü hep yenileyen bir kýsýr döngü.





Sosyal Medyada Paylaşın: