HAYAL

HAYAL

Gecenin en karanlýk olduðu an.
Ayýn bulutlarý süzdüðü zaman.
Suyun oluðundan aktýðý gibi,
Dalýp git en ulaþýlmaz hayale.

Ne yerde sillesiz bir pare kalsýn.
Ne gökyüzünde parlayan bir hale.
Balýklar oltayla insan avlasýn.
Dallarý dile gelsin aðaçlarýn.

En kýraç, en çorak topraklarýnda,
Kýrmýzý güller açsýn yamaçlarýn.
Bir kelebek gibi kokla hepsini.
Bir kaplumbaða kadar uzun yaþa.

Güzel bir memleket kur kendine.
Ýster sadrazam ol, istersen paþa.
Öyle bir hüküm sür ki o cihana,
Gerek bile kalmasýn padiþaha.

Çýk kozandan, dön yüzünü ýþýða
Ruhun ancak o zaman kalkar þaha.
Bembeyaz bir pamukçuk kadar cesur,
Babil’ in asmalarý kadar mâðrur.

Sinene acýnýn eli deðerse,
Korkak alýþtýrma ellerini, vur.
Vur ki içine akmasýn sancýsý.
Her yumruk, acýya ölüm kancasý.

Þafak doðana kadar mühletin var.
Özgürlüðü demirden ellerle sar.
Yarýndan sonra hayatýn senindir.
Her þey, sen nasýl istersen öyledir.

Tüm karanlýk geceler dipsiz bir hayale,
Her hayal, derin bir uykuya hamiledir.
Geceler ekmeðinin derdinde bir baba,
Hayaller bebeðini emziren annedir

Sosyal Medyada Paylaşın: