bir sayfaya adým atarsýn
sen olan bir odaya
kurumuþ bir çiçekten baþka
bir þey çarpmaz gözüne
derken hortlar anýlar
bir bir kovarsýn
iþe yaramayan suretleri
iyi ki gömmüþüm dersin
þeytan görsün yüzlerini
s’olmayan aþký yaþamak da insani demek
yýllarý boyamýþ hüznün rengine
cendereye almýþ günleri
giriþ çýkýþ yasak bir tutsak hanede
kendince kuþ uçurmak
bir memur yetecek mi
kayýplarý hesaplamaya
dolaptaki defterlerde günlük kokusu
kim girer küflü yuvaya
öyle yükseklerde deðil yýkýlýþ
bir taþ yuvarlanmýþ
bir taþýn ardý sýra
yer yine yerinde
göðü boþuna aramýþým arkanda
elimdeyken bütün yýldýzlar
yol açarken güller bana
sen demiþim içimde boy atan ummana
izin vermemiþim girsin bir deliðe
yokluða mahkûm olsun sureti
ne olduðunu anlattý bana
boþ yýllarda gezinip durmak
hiçti derine inmezse sýzý
bacalarda tüten ateþsiz duman
hiçti
hiç..
04. 01. 2020 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.