Sanki kocaman aþký yaþayan biz deðildik.
Yazdýðýmýz þiirler bile,
bir bir göç ediyorlar seslerimizden.
Sen þimdi bu kentin bana
çýkmayan yollarýnda,
yeni sevdalara yürürken ,
ben ise her saat,
seni yeniden yitirmenin
köþe baþlarýnda buluyorum kendimi.
Ýrkilip uyanýrsan apansýz uykularýndan,
kulaklarýn vakitsiz çýnlarsa,
bil ki her gece sebebi sen,
bir yüreðin cinayetinde
buluyorum parmak izlerimi.
Vuslat avuçlarýmda b/eklettiðim dua iken
aldýrma git sen!
gülüþün deðsin baþka yüzlere;
Acýma!
Merhamet sana göre deðil ,
tekrar tekrar öldür beni
ayný yerlerimden...
Yokluðundan örülmüþ hüzünler d/okunuyor,
gün görmemiþ þafaklarda
gizlenmiþ g/özlerime.
ruhum yaðmalandý,
senden ayrý k/ayýp mevsimlerde,
didelerimden avaz avaz özlem
döküldü kýrýk düþlerime.
Sevda burçlarýmda ki
son sancaðým da artýk yerlerde.
Aslýnda biliyor musun?
zihnim neþter yarasý misali
durmadan seni zonklamasa?
belki bende kurtulacaðým
bu asr-ý sýzýdan..
Baktýðým her yerdesin.
Yapamýyorum unutamýyorum seni.
Keþke bu kadar inanmasaydým sana,
tamda aþký buldum dediðim anda,
yanýldým zamandan, vuruldum vedadan.
Þimdilerde nasýlsýn suali canýmý acýtýr!
Peki sen nasýlsýn ?
Fecr vakitlerinde, yorgun bakýþlarýn ,
benim gibi özlemlere sýðýnýyor mu ?
Neyse;
Dilimde dikiþ tutturamadýðým
yamalý sevda sözcüklerim.
Suskular kuþandým tümcelerime!
Ve artýk kendimi uðurluyorum
aþka sarmalý cümlelerden.
meðer sevda þiirlerde
Yazýlýp çizildiði gibi deðilmiþ !
Anladým ki; asla gitmem denilen
yerde baþlarmýþ gitmeler.
gidenler kesermiþ kalanlarýn cezasýný.
ve sayende hatýrladým.
kaybetme korkularýmý,
haziran üþümeleri mi,
hüzün nöbetleri mi,
dahasý,bana emanet ettiðin gönül sýzýmý.
merhaba benim vefalý sessizliðim,
aþk bize fazla geldi kadim dostum.
ah zifiri geceleri benimle tamamlayaným,
Ses çýkarmadan benimle aðlayaným.
sarýl bana kaderime yoldaþ yalnýzlýðým.
Sevgili !
günün birinde ,
yüreðin seni buraya getirecek.
Yýðýntýlar arasýnda kalmýþ aþk
kýrýntýlarýný avucuna alacaksýn,
Gözlerin nemlenecek,
kimsesizliðin saðanak saðanak
hüzün yaðdýracak kirpiklerine .
sesin titreyecek;
baðýra baðýra susacaksýn.
yüzünde ah’ýmýn izleri yanacak.
piþmanlýðýn körükleyecek vicdanýný,
özleyecek, çaresizce özledim diyeceksin.
Ama ne fayda ;
Beni öldürdüðün yerde
bir daha asla bulamayacaksýn!
Fýrat YETÝÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.