İmitasyon Ölümler

Yürürlülükten kaldýrýlmýþ bir kaç gün geçti önümden
Baþkasýnýn eskilerini giydirmiþlerdi üzerine
Yoldan çýkmýþ bir cemaat misali
Tezgaha dizmiþlerdi tüm yanýlgýlarýný.
Ruhu aþermiþ fikirsiz bir sancýdan
El altýndan asparagas rüyalardan sarkan
Her biri sana bir öncekinden daha düþkün
Obezleþmiþ bir sürü düþ doðuyor
Çok þirin görünümlü baldýran zehri gibi.
Karanlýðý taciz ederken kýzgýn bir güneþ
Aðýr aðýr açýlýyor týka basa acý dolmuþ gözlerim
Sýrtýný güneþe dayamýþ ümitlerim eriyor bir bir
Yalnýzlýðýmý hatýrlatmak için bir þarký aðlýyor
Cýzýrtýlý bir radyonun en net çeken frekansýnda.


Evcil bir deterjan bulup getirdiler sonra
Sensiz geçen o günleri yýkamak için
Ölmek için havanýn müsait olduðu bir gündü,
Yýkýk bir mezarlýðýn vitrininde bir kefen gördüm
Üzerinde çiçek desenleri olan siyah bir kefen.
Ýmitasyon ölümleri sarmak için imal edilmiþ
Bir giyin gör üstünde dedi ecelim;
Olmazsa boyunu kýsaltabilirmiþ Azrail
Giyer giymez tanýþtýðýna memnun oldu ölüm
“Ben de” diyemeden aðzýma toprak doldu
Diþini geçirdi ruhuma birkaç böcek
Düþlerimi kemirmeye baþladýlar
“Ne oluyor nefes alamýyorum” diye baðýrdým
"Ölüyorsun sen" dedi ecelim, “ölüyorsun”
"Ölünce nefes alýnmaz ki" dedi.
Anladým o zaman ben;
Meðer ben gittiðin gün zaten ölmüþüm
Ve bu zamana kadar sadece ömür tüketmiþim…
....

Sosyal Medyada Paylaşın: