Ey Dost
Kimsenin mutlu olduðu yok þu dünyada
Ben mutluluðu aramaktan çoktan vazgeçtim dost.
Yüzlerinden deðil , ellerinden tanýr oldum insanlarý ,
Herkes birbirinin haysiyetine kaþýk çalýyor dost !
Paranla vezir olmak ne büyük ahmaklýk ,
Kendini kandýrmayý maharet bilir olmuþuz dost !
Sevmek , sarýlmak sýmsýký bir gönüle ...
Her þey gibi onuda tarihe gömmüþüz dost !
Tahammül kimsenin lügatýnda yer bulamýyor
Her þey , herkesin istediði gibi olsun istiyoruz dost !
Birbirine yabancý , soðuk , düþman gibi bakýyoruz ,
Düþenin üzerine basýp geçer olmuþuz dost !
Herkes bir þeylerin kölesi , herkes mahalle baskýsýyla büyüyor
Kimi okumakla , kimi okuyamamakla imtihan ediliyor dost !
Güvenden yoksun yeþertmeye çalýþýyoruz evlatlarýmýzý ,
Güven olmadan , mutluluk olmaz dost !
Evler , arabalar , yaþam þartlarý lüks ...
Ama gönlümüz çok fakir kaldý dost !
Bir mazluma yardým , zalime kafa tutan kalmadý,
At gözlükleriyle yaþar olmuþuz dost !
Bir yarýþ , bir hýrsla yetiþiyor küçücük çocuklar
Analar çocuðuna edep aþýlamayý unutur oldu dost !
Yaradana secde eden , maneviyat arayan pek az,
Bizi , benliðimizden kopardýlar dost !
Çoçuklarýmýza peygamberi, sahabeyi anlatamadýk ,
Deðerlerimizi baþkalarý yoðurdu dost .
Müslüman müslümanýn kardeþiydi evvelden
Þimdi kardeþ diye düþmanlara sarýlýr olduk dost !
Kimse anlamýyor gönül yangýnýmdan ,
Bu yüzden yine sana geldim , sana geldim ey dost !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.