Bir suskunluk tüner pencereme
Yokluk iþgalci þimdi gözlerimde.
Sesim boþlukta bir ses
Çarpar duvara
öfke olup döner bana.
Kafamda kalabalýk sorular
Bir uzak akraba sanki sonbahar.
Üþür öpüþmenin yuvasýnda
boþ kafeste kuþlar.
Yine hasret yine hüsran
Yine göç vakti yine efðan
Kime durduysa ruhlar
Küstüm otudur
kendine çekildikçe zaman
Bir durakmýþ meðer platolar
Doruða týrmandýkça kýrýlgan yollar..!
Ferdaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.