sýcaktan yakýnýyorlar güneþe el verecek kadar cesur deðiller ama... bütün bir günü yataðýnda geçirmek hem de dünya dertlerini düþünerek ah mutsuz, umutsuz O, ee dünya da çok adaletsiz, çok kötü taþ aramýyorsa elini altýna sokmaya deðil ki O’nun suçu...
12 yaþýnda bir çocuk tanýyordum celladýna anne diyen, ölmediðinden kendisine kýrgýn yuvasýna dönen...
þimdi o çocuðu ararken onlarcasýna çarparak sekiyorum elektrik, tonik uzanmýþ elleri, yokken, olamayacakken kendileri... tebriklerimi sunuyorum, kalemlerim daim olsun, yazarým diyorum yazarým ben...
anlaþýlamayan cümlelerden uzak durmalý ama kafamýzý karýþtýrmalarýna izin vermeden...
sevgilerle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
hi-storyteller Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.