küçücüktüm ufacýktým bataklýkta kurbaðaydým yalnýzlýktan korkardým bir armaðan almýþtým tanýmadýðým birindendi mutlu etmeye yetmiþti...
diye baþlardým uzun zaman önce kaç çabuk kaç diye baðýrýyordu kýzgýn fýrýnýn közünü diri tutmakla mahkum adam... kaçtým ben de ama çok hýzlý koþtum farklý milletlerden insanlar gördüm her dilden ama sessiz çocuk hayalleri yaþlý ama her anlamda insanlarýn ölüm redlerini ah sevebildiklerini gördüm sevmekten öldürebildiklerini biri vardý Tanrý diyorlardý, güveniyorlardý, inanýyorlardý en eski medeniyetleri gördüm cennetin eski sahiplerini bir an biri dedi paylaþalým ardýndan ilk defa bir an birini paylaþtýlar ve söylenegelmiþ en kolay en güzel kelimeyle rayýndan çýktýðýný insanlýðýn pa pa pa-ra RA... güneþ tanrýsý... büyüdükçe ýsýnýyordu herþey sanýyor musun ki üþümüyordum...
böylesi bir þey iste... yazýlana inanmak... inandýðýný yazmak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
hi-storyteller Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.