AŞKINADIR İSTİDÂDIM

Aþkýnadýr istidâdým Mevlâ’mýn, tâkâtým kadar
Ne kadar bilmem tâkâtým, var mý aceb Arþ’ý kadar?!...
Gönle müstevîdir rabbim, en az Arþ-ý a’lâ kadar,
Arþ-ý a’lâdan da belkim a’lâdýr bildiðim kadar…!
Durur da durur gayri, ilelebed âna kadar…

Sýðmaz rabbim, ne semâya, ne Kürsi’ye, ne de Arþ’a…
Ne zamâna, ne mekâna muhtâc deðildir o, hâþa!
Sýðar âþýk gönle var ya…! O gönül Hakk’la buluþa
O dem aþký vurur dýþa, dolu testi gibi taþa;
Islanýr da ýslanýr gayri, sýrýlsýklamdýr baþtan aþað…

Sarar Hakk’ýn aþký, dahi ele ayaða ve baþa…
Ve hatta ölünce dahi, rûha kefene ve na’þa…
Çürütemez toprak dahi, çün ona aþký karýþa
O demde makberde gayri, cennet bahçesi oluþa
Eder de eder gayri, sekiz cennette temâþa…

Aðyâr gider boþa, muþâ; âþýk gider koþa koþa…
Hem düze, iniþe koþa ve hem de yokuþa koþa;
Arz güç yetirmez âþýka, o koþarken ondan uça,
Uça uça daðlar aþa, çünki o ma’þûka uça;
Varýr da varýr gayri, küçük bir daðda buluþa…!...

Gönlüdür ALÝ’nin o dað, yüksek daðlara çýkmaya
Onsekizbin tür Tûr(!) olsa, hiç birine uðramaya
Menzil denmez oralara, hiç birine de konmaya
Gönüldür o Tûr-i sînâ, hiç tecellîsiz durmaya;
Konar da konar gayri, yâriyle sohbet kýlmaða…!...

Sosyal Medyada Paylaşın: