Böyle Değildi Aşk

Hiç çizgi film izlemedim çocukken.
Leylalarla, Aslýlarla büyüdüm ben.
Mecnunlara Keremlere imrendim.
O hikayelerde demlendim.
Okudum, seyrettim, öðrendim.
Böyle deðildi aþk...

Hiç çocukluk aþkým olmadý benim.
Ama annemden dinledim.
Babamdan izledim.
Onlardan öðrendim.
Babam gibi ben de yol gözledim.
Ve þimdi ben de özledim.
Özledim, ama annem gibi gelen olmadý.
Olmadýðý gibi yeri de dolmadý...
Diyorum ya;
Böyle deðildi aþk...

Hiç oyun oynamadým ben küçükken.
Sadece seviyor sevmiyor yaptým papatyalarý.
Hep de sevmiyor çýktý.
O zaman sevilmemeyi öðrendim sandým.
Masum bir papatya iþte, kandým.
Ama bu denli üzülmemiþtim, hamdým.
Þimdi baksana halime nasýl da yandým...
Dediðime geldi yine;
Böyle deðildi aþk...

Buna raðmen sana
neden papatyam dediysem...
Ama çocukluðumdan belliymiþ
inadým, vazgeçmeyiþim.
Aþka inancýmý kaybetmeyiþim...
Eksik bir papatya yapraðýymýþ sadece beni üzen.
Diyorum diyorum;
Böyle deðildi aþk...
Sosyal Medyada Paylaşın: