Sevmez olaydým. Yaralý bir kuþ gibi çukurda yatarken, kanadýn olmaz, yaraný sarmaz olaydým... Olaydým, olaydým ki; Þu güzel yüreðimi de yarmaz olaydým.
Acýndan su bile içmeyi unuturken, bardaðýna dolmaz, sürahin olmaz olaydým... Olaydým, olaydým ki; Ben de solmaz, saçýmý baþýmý yolmaz olaydým..
Baþkasýný unutamazken hayatýma gelmez, kýsasa kýsas diyip masum bir kalbi delmez olaydýn... Olaydýn, olaydýn ki; Ben de seni sevmez, sevmekten ölmez olaydým...
Kalkmaz olaydýn ! Kalktýðýnda býrakýp gideceksen, tertemiz bir sevgiden destek alýp kaçmaz olaydýn ! Zaten caným az, bari seni tanýmaz olaydým...
Ýlk aþktý bu ilk, ilk aþkta yarý kalan, geçmeyecek bir yara kalan, benim gibi bir yâra yalan, gençliðimin baharýnda ömrümü çalan, þu garip canýmý alan olmaz olaydýn...
Özür dilerim sevdiðim; Gebereydin de o çukurdan çýkmaz olaydýn... Gebereydim de seni çýkartmaz olaydým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
burakdemirci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.