ele avuca sýðmasýn çocuklar
Öyle kalplerini kanatmasýn mahzunluk
yüzlerine oturmasýn gariplik
öyle boynu bükük hiç deðil
býrakýn bayým býrakýn
ele avuca sýðmasýn çocuklar
öfkeyi boðsunlar sevgiyle
sýnýrsýz düþlere yatsýn geceler
öyle kapanmasýn dört duvar
solgun durmasýn renkler
olmasýn kör pencereler
soluðu olsun evlerin
aðaçlarýn kuþlarý
sokaklarýn kedileri
terk edilmiþ çocuk kokusu hiç olmasýn
býrakýn bayým býrakýn
koþsunlar köþe bucak
kendini yutsun korku
her renkten en çok da beyazý
býraksýnlar karanlýða
02.09.2019/Antalya
Sýtký Özkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.