KALP AĞRISI...
Suskunluðum,
cümle kurmaktan aciz olduðumdan deðil;
vaktiyle kurmuþ olduðum her cümlenin,
þakaðýna aldýðý bir kurþun yarasýyla heba olmasýndandýr...
Susarak düþünüyor ve özlüyorum seni...
Yuttuðum her sözcüðün hem baþ harfisin hem de son...
Özneleri oluyorsun cümlelerimin,
En belirtili nesneleri hatta...
Seni bir þiirin popülist dizelerinde yapayalnýz býrakýyorum...
Bir yangýn maviliðindeki rüyalara inat,
Gerçeðin alaycý kahpeliðine soyunuyorum,
Hiç utanmadan...
Her susuþum sessiz bir çýðlýðýn ulaðý oluyor,
"YETER" diye haykýrmak istiyorum..."ÇEK ELLERÝNÝ ÜSTÜMDEN HAYAT"...
Sözcükler gittikçe küçülüyor lisanýmýn daðarcýðýnda,
Her çýðlýk, bir fýsýltýyla noktalanýyor...
( EZÝLMÝÞ BÝR BÖCEK ÇARESÝZLÝÐÝNDE YAPIÞIYORUM EVRENÝN KALBÝNE...)
Bu þiiri de sustuðum bir zamansýzlýkta yazýyorum...
Gün uzuyor,asra dönüyor,
Omuzlarýmda taþýmaya mahkum olduðum aðýr bir yüke bedelleniyorum
Susarak küfrediyorum hayatýn gelmiþine geçmiþine
Sarý saçlarý,boyalý dudaklarý ve ojeli týrnaklarýyla
karþýmda arsýzca salýnan O’na sesleniyorum...
"SANA TUTUNMAMI SAÐLAYACAK UMUT YOK VALÝZÝMDE..."
Yarim!... Bir pamuk sahteliðindeki ellerini kendine sakla...
Belki sert ve nasýrlý ancak gerçek dokunuþlar istiyorum artýk...
Gözlerimde yalan aþkýna dair bir umut kýrýntýsý,
Zulamda yitik sevdaný kaldýrabilecek ikinci bir yürek yok...
Suskunluðum;
Beni ortasýnda býraktýðýn karanlýk pusudandýr...
Sende miadým doldu farkýndayým
Sen git artýk sevgili...
Susss! ayak seslerini duymasýn...
Ölüm girdi eþiðimden içeri...
(22/06/2008) (A.Y)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.